19 MAYIS 1923 TÜRK DEVRİMİ          

19 Mayıs 1919, anti-emperyalist Kurtuluş Savaşı’nın  startıdır.  Kurtuluş Savaşı yerel kongrelere ve TBMM’ine dayanılarak görüntülen bir savaştır.Başka bir söylemle Kurtuluş Savaşı Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir ilkesine göre yönetilmiştir. 600 yıl süren Osmanlı İmparatorluğu mutlak monarşi ile yönetildi.1908 Devrimi ile Osmanlı İmparatorluğu’nun son on yılı meşruti monarşi ile yönetildi. Öte yandan Osmanlı İmparatorluğu teokratik (dinsel kurallara göre yönetiliyordu, hukuk ulema tarafından üretiliyordu) bir İmparatorluk idi. ( imparatorluğun son yılları dinsel hukukun egemen olduğu Mecelle,(yer,yer laik hukukun izlerini taşır) ile yönetildi.) Kurtuluş Savaşı ayni zaman da bir iç savaş niteliği de taşır. Saray,Hilafet,Ulema ve Modernleşme ya da Çağdaşlaşma karşıtı güçler emperyalist güçlerle işbirliği yapıp Kurtuluş Savaşı’nı boğmaya çalıştılar. Kurtuluş Savaşı’nın en büyük şansı 1917 Ekim Devrimi ile kurulan Sovyetler Birliği idi. Sovyetler Birliği tüm dünyada anti-emperyalist Kurtuluş Savaşlarını destekliyordu. Kurtuluş Savaşı’nın başarıya ulaşması Kuruluş’un yolunu açıyordu. Başka bir söylemle Kurtuluş 1923 Türk Devrimi’nin yolunu  açtı.Türk Devrimi; 600 yıllık Saltanatı, Hilafeti ve Teokrasiyi  tasfiye ediyor,yerine egemenliğin kayıtsız şartsız milletin olduğu,Laik Cumhuriyet’in temellerini atıyordu. Laik Cumhuriyet’in sütunları,Medeni Kanun, Eğitim Birliği Yasası, Kadınlara seçme ve Seçilme Hakkı,Köy Enstitüleri…dir. 1923 Türk Devrimi İslam dünyasında bir ilktir, bizim 1789’umuzdur. Tartışmasız gecikmiş bir burjuva devrimidir. Mustafa Kemal’in önderliğinde Kemalistler tarihin tekerleğini ileriye doğru çevirmişlerdir. Yani Türkiye’yi Ortaçağ karanlığından çıkarmış ve çağdaşlaştırmışlardır. Laik Cumhuriyet’in kurulması ile yer altına çekilen tarikat ve cemaatler  1946’da başlayan “soğuk savaş” ve yeşil kuşak politikaları yeniden yer yüzüne çıkıyordu. Yeşil Kuşak politikalarının ilk adımları, Köy Enstitüleri’nin kapatılması yerine İmam-Hatip Okulları’nın açılması ve Diyanet’in kuruluş amaçlarından uzaklaşması… Kökleri modernleşme, Kurtuluş ve Kuruluş karşıtlığına kadar giden Siyasal İslam, emperyalizmin,soğuk savaş ve yeşil kuşak politikalarının imalatıdır.  1961 Anayasa’nın sağladığı göreceli özgürlük ortamı ve dünyadaki gelişmelerinin etkisi ile yükseliş halindeki Sol,12 Mart 1971 Muhtırası ve 12 Eylül 1980  faşist askeri darbesi ile bir “Solkırım”a uğradı. Bu iki darbe Siyasal İslamcıların önünü iyice açtı. ( Bu iki darbe de Siyasal İslamcılar tarafından desteklendi. Siyasal İslamcılar, askeri darbeler karşısında kötü bir sicile sahip) 12 Eylül 1982 Anayası ile devletin resmî ideolojisi Türk-İslam Sentezi oldu. Din dersleri zorunlu oldu, İmam-Hatip Okullarının sayısı pıtrak gibi atttı.1946 yılında  “soğuk savaş”dönemiyle birlikte  Siyasal İslamcılar ile Türkçülere açılan devletin kapıları 12Eylül 1980 Faşist Askeri darbesinden sonra zirve yaptı. ANAP lideri Özal, zamanında tarikatların, cemaatlerin  ve Anadolu Kaplanları denilen Şeriatçı Sermayenin önü olabildiğince açıldı. 2002 yılında emperyalizmin bir soğuk savaş dönemi imalatı olan Siyasal İslamcılar iktidara geldi. 2002 yılında iktidara gelen siyasal islamcıların iktidarı, Nurculardan( Gülenciler) ve Milli Görüşçülerden (Erdoğan) oluşan bir koalisyondu. Siyasal İslamcılar takiye yaparak liberallerinde desteğini aldılar!(Sözde siyasal islamcılar Türkiye’yi askeri vesayetten kurtaracak ve demokratikleştirceklerdi. )2013 yılına kadar Türkiye’yi koalisyon olarak  yöneten siyasal İslamın iki fraksiyonu, Laik  Cumhuriyet’in tasfiyesinde bir birleri ile yarıştılar. Karşıdevrim sürecinin ivmesi Nurcuların( Gülenciler)   ve Milli Görüşçülerin ( Erdoğan) koalisyonunda zirve yaptı. Türkiye’yi paylaşma konusunda Nurcularla ( Gülenciler) ile Milli Görüşçüler (Erdoğan) arasındaki çıkan kavga ,Nurcuların  15 Temmuz 2016 tarihde  darbe girişiminine yol açtı ve  toplumun geniş   kesimlerinin  desteği ile bastırıldı... Ne var ki  fırsattan yararlanan siyasal İslamın diğer fraksiyonu Milli Görüşçüler (Erdoğan) 20 Temmuz’da kendi darbelerini yaptılar. Nurculardan(Gülencilerden) boşalan koalisyon ortaklığına Türkçüler( MHP) geldi. Türkiye ,uzun bir süre olağanüstü hal rejimi ile yönetildi. Bu süreç bir tek adam rejimini getirdi. AKP ve MHP koalisyon ortaklığında da Laik Cumhuriyet’in tasfiyesi tüm hızıyla sürdü. Yaklaşık Çeyrek Yüzyıl Türkiye’yi koalisyonlarla yöneten, ülkeyi Cumhuriyet tarihinin en büyük siyasal ve ekonomik krizine sürükleyen siyasal islamcılar 31 Mart 2024 yerel seçimlerini kaybettiler ve toplumsal desteklerini önemli ölçüde yitirdiler. Eşit ve adil koşullarda yapılacak bir seçimi kazanamayacak bilen siyasal islamcılar, demokrasiyi, seçme ve seçilme hakkını yok eden,otoriterlikten öte teokratik bir totaliter bir rejim kurmak için,  19 Mart  darbesini (Sivil Darbesi) gerçekleştirdiler.  200 yıllık Osmanlı-Türk Modernleşmesinin birikimini taşıyan ilerici güçler buna 19 Mart direnişi ve 15,5 milyon yurttaşın İmamoğlu için oy kullandığı 23 Mart Devrimi ile yanıt verdi.  23 Mart Devrim süreci direnişlerle devam ediyor.23 Mart Devrimi, 1923 Laik Cumhuriyet’in kazanımlarında içeren Laik, Demokratik, Sosyal ve Ekolojik yeni bir Cumhuriyet’in inşa edilmesi ile tamamlanacaktır. 200 yıllık modernleşmesinin birikimini taşıyan güçler Türkiye’nin aklın ve bilimin zincire vurulduğu, teokrasinin geçerli olduğu “Yeni Bir Ortaçağa” sürüklenmesine izin vermeyecektir.
Ezcümle; Siyasal İslamcılar, 19 Mayıs 1919’da Samsun’da startı verilerek başlayan , Kurtuluş Savaşı’nın başarıya ulaşması ile Kurulan , İslam dünyasında Ortaçağ’dan çıkışın tek örneği olan 1923 Türk Devrimi’ni tasfiye edip, bir karşıdevrim ile Türkiye’yi “yeni bir Ortaçağ” karanlığına taşımak istiyor. Siyasal İslamcıların tüm bu çabaları Tarihin Tekerleğini geri çevirmek anlamına gelir.1923 Türk Devrimi ,200 yıllık Osmanlı- Türk Modernleşmesi birikiminin  ürünü ve Türkiye’nin Nirengi noktasıdır!