Boş Tencerenin Sesi Artık Yankı Yapıyor!!!

Hemen her evde akşamları  aynı sahne yaşanıyor. Market poşeti küçülüyor, fiyatlar büyüyor. Sofrada bir sessizlik… Sanki herkes birbirinin gözünden kaçırıyor açlığı. İşte tam da bu sessizliğin içinden çıktı “boş tencere” eylemi. Çünkü bazen insan konuşamaz, ama tencere konuşur.

CHP’nin başlattığı bu eylem, aslında hepimizin hikayesini anlatıyor. Artık o tencerenin içinde sadece yemek değil; umut da, sabır da tükenmiş durumda. Çocuklarına bir tabak daha koyamayan anneler, ay sonunu getiremeyen babalar, zam haberleriyle boğuşan emekliler… Hepsi o tencerenin metalinde yankılanıyor.

CHP’nin “boş tencere” eylemi, aslında yıllardır biriken öfkenin, çaresizliğin ve adaletsizliğin dışa vurumu. Bu eylem, sadece bir parti gösterisi değil; halkın cebine, sofrasına, yaşamına kast eden politikaların doğrudan teşhiri. Bugün o tencereler boşsa, bunun nedeni yanlış ekonomi değil, bilinçli bir tercih: Rantın, yandaşın, israfın tercih edilmesi!

Bir zamanlar gülerek yemek pişen mutfaklarda şimdi kaygı kaynıyor. Market raflarına uzanan eller, etiket görünce geri çekiliyor. “Boş tencere” işte o anın sembolü. Ne siyaset konuşuyor orada, ne ideoloji… Sadece açlık, yorgunluk ve suskunluk.

Sokakta çınlayan o metal sesi, iktidarın artık halkın mutfağına kadar dayanmış krizini haykırıyor. Her gün yeni bir zamla uyanan milyonlar, maaşının yarısıyla bile pazara gidemeyen emekçiler, çocuklarına süt alamayan anneler… İşte o boş tencereler onların dili oldu. Çünkü halkın artık konuşacak halleri kalmadı; sadece çınlatacak tencereleri var.

CHP’nin yaptığı bu eylem, bir partinin gösterisi değil; halkın “Yeter artık!” dediği bir çığlıktır. Halkın tenceresi boş olabilir, ama sesi dolu. Çünkü herkes biliyor: Bu düzen böyle gitmez. İnsan onuruyla yaşamak, sofrada bir tabak fazla görmek istiyor.

İktidar yıllardır rakamlarla oynayarak istatistikleri süslüyor, ama gerçek değişmiyor: Mutfaklarda ateş yok. Ekonomiyi “büyütüyoruz” diyenler, aslında sadece yoksulluğu büyütüyor. Halkın sırtına bindirilen vergi yükü, eriyen alım gücü ve çare diye sunulan geçici destekler; hepsi birer pansuman. Oysa ülke, ekonomik olarak kan kaybediyor.

CHP’nin “boş tencere” eylemi bu açıdan bir uyarı değil, bir hesap hatırlatmasıdır. Çünkü boş tencere sadece açlığın değil, adaletsizliğin, liyakatsizliğin ve çürümüş düzenin sembolüdür. 

Ama bu sessizlik kalıcı değil. Belki bir gün o tencere yeniden dolacak. Yine mis gibi yemek kokuları yayılacak evlere. Ama o güne kadar, her çınlayan tencere sesi bize bir şeyi hatırlatacak: Bir milletin karnını doyurmadan, hiçbir iktidar ayakta kalamaz!

İktidar artık şunu duymalı: Halkın sabrı kadar tencerenin dibi de tükeniyor. Ve o tencere bir gün kaynayacak; içinden de hesap sormak isteyen bir halkın iradesi taşacak. Boş tencere bugün bir simgeyse, yarın bir sandık sesiyle birleştiğinde çok daha gür çıkacak. Çünkü hiçbir iktidar, halkın mutfağındaki yangını görmezden gelerek ayakta kalamaz!!!