SEÇKİN’İN SEÇTİKLERİ-1

Son yıllarda, okuduğum kitaplardan bazı alıntılar yaparak, “OKUDUĞUM KİTAPLAR” başlığı altında biriktiriyorum.

İşte bir kitap:

Oktay AKBAL’ın en son denemelerini içeren bir kitap… BİR DE SİMİT AĞACI OLAYDI… Adını, Orhan ARIBURNU’nun bir dizesinden almış. “Ne gam kalırdı /Ne kasavet / Bir de simit ağacı olaydı / Bizim sayılırdı saadet” GÜNAYDIN SERÇE Yıllar sonra nasıl gelip buldu beni? Oynaşıp durdular karşı balkonun iplerinde… Yan yana geldiler, üst üste çıktılar, seviştiler… Sürekli bir devinim, durmaksızın kanat çırparak. Rüzgar birleşmelerini mi önledi, yoksa acemiliklerinden mi beceremediler; biri bir yana, öbürü öte yana öfkeyle uçup gitti!.. Benim temmuz serçelerim bunlar!.. YENİDEN OKUMALARIN GÜZELLİĞİ “Bana ne okuduğunu söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim, ama hangi kitabı bir kez daha okuduğunu söylersen sana kim olduğunu daha iyi söyleyebilirim.” François Mauriac’ın bu sözü büyük önem taşıyor. ZORLANAN İNSAN “Yorgun mu? Çok mu sıcak? Gölge… Ne gölgesi, yok durmak.” Prof. Dr. Özcan KÖKNEL, yeni çıkan “ZORLANAN İNSAN” kitabının baş taraflarında böyle yazıyor. KÖKNEL, Orhan VELİ’nin bir şiirinde bulmuş çağımız insanının türlü zorlanmadan doğan bunalımının belirtilişini: “Şu kavga bitse dersin- Acıkmasam dersin- Yorulmasam dersin- Çişim gelmese dersin- Ölsem desene”. BİR DE SİMİT AĞACI OLAYDI Orhan ARIBURNU kendisi için şunları yazıyor: “Evet, yoktan var olmadım. Neydim, nerelerdeydim. Nelerden geçtim. Nasıl olduysa oldu, bilmiyorum, ben de doğdum dünyanıza, sizler gibi insan olarak. Durgun bir suya damladım sanki. Halka halka genişledim, çoğaldım. Bakıp geçmedim. Gördüm, düşündüm. Derinse, indim. Dağsa, tırmandım. Gökse, uçtum. Her olayı hocam bildim, sevdim, sarıldım. Ama üzüldüm, ama güldüm. Her gelene kapımı, yüreğimi, aklımı açık tuttum. Getiren oldu. Götüren oldu. Getirenle doldum, götürenle doldum. Akarsular yolunu kendi bulur. Durmadım aktım.” ARIBURNU 1982 yılında yazdığı bir yazısında: “İnsanlar sevgisiz, insanlar onursuz, insanlar ezilmiş, buruk, çaresiz bırakılmasın. Güzel emek, kutsal emek sevilsin, sevdirilsin. Eğriler eğitilsin. Doğruya gerçek saygı duyulsun. Özgürlük horlanmasın. Toplum durdurulmasın. Kokuşmasın. Aksın. Yamuk eller, çirkin eller, hayın eller kırılsın.” diyordu. Şu dizeler de onun: “Önce ozanlar ölsün - Sonra, hiç kimse - Varsın ozansız kalsın dünya – Barışı - İnsanlığı – Sevgiyi - Yarattılar ya!”

Bir sonraki SEÇİLEN kitapta buluşmak dileğiyle…