SAYGI

Şimdiye kadar saygı ile ilgili çok fazla içerikler dinlemiş ve birçok yazılar okumuşuzdur.

Peki saygı nedir?

Ben bu soruyu kendime sorduğumda; insana, hayvana, doğaya ve yaratılmış her ne varsa, onu koruyup kollamak geliyor aklıma.

Birbirimize olan saygımızı ne zaman kaybettik? Evde, okulda, velinin öğretmene saygısını göremeyen, gözlemleyemeyen çocuk öğretmenine saygılı davranmayı bilmiyor. Evde çocuğuna bağıran, kızan, uyaran anne baba, okulda öğretmeni onun gelişimi için ve diğer çocuklarla iletişimi iyi olsun diye uyardığında ayağa kalkıyor.   

Bizler için ve doğamız için yaratılmış olan hayvanlara karşı sevgimiz olmasa da onlarında yaşam hakkı olduğunu görmezden gelenler olabiliyor. Sanki buna hakkımız varmış gibi…

 Komşumuzun bahçesinden, bizim bahçemize sarkan dallardan rahatsız olurken “Kes bu dalı, benim bahçeme kayısılar, dutlar yere düşüyor sinek yapıyor. Çam ağacının iğneleri bahçemi pisletiyor.” Diyoruz. Düşen meyveler bizleri çok rahatsız ederken bu sene meyve ağaçlarını dolu vurdu, don vurdu derken işte bu yaz, bölgesel olarak ağaçlarda maalesef meyve yok.

Parklarda buluşan eş, dost konu komşu çaylarını yudumlarken yedikleri çekirdekleri sokağa, parka attıklarını gördüğümde inanın içim acıyor.

Bugün eşimle birlikte trafiğin çok yoğun olduğu bir anda karşıdan karşıya geçerken yol ayrımı olan yer neresi bilemediğimiz için çimlere basarak karşı yola geçmek durumunda kaldık. Çimlere basmaktan rahatsızlık duydum. Her canlı gibi onlarında canı vardı. İçim bir hoş oldu. Çimler çok sık ve bakımlıydı. Beyaz taş süslemeleri su yolu gibi şeritler halinde ve aynı şekilde çiçekler de vardı. Dış mekan planlaması güzel bir şekilde yapılmıştı. Bu güzelliği ortaya çıkaran kişiye ve emeğine saygı duymak gerektiğini düşünerek, çimlere mümkün olduğunca büyük adımlarla basarak geçtim.

Kamuya ait bir bank olur, çim olur, çöp kovası olur ne ise yapana, emek verene, kullanacak olan kişilere saygı çok önemlidir.

Son yazımda nezaket ile ilgili birkaç konuya değinmiştim. Söyleyeceğimiz her ne ise önce düşünüp, tartıp bir süzgeçten geçirip konuşmuş olsak acaba nasıl olurdu? İletişim dilinde saygı duyarak nezaket ile söyleyebilmek insan olmanın başlıca erdemlerindendir.

Bizler büyük olarak her zaman yaşı küçük olanlardan bize saygı göstermelerini bekleriz. Geleceğin yetişkin adayı çocuklarımız aile içinde anne babanın birbiri ile konuşurken, hâl ve tavırlarını, ûsluplarını birbirine olan iletişimini gözlemleyerek saygı duymayı öğrenirler. Toplumda kişilerin çarşıda, pazarda, sıra beklerken, yetişkinlerin birbirine saygılı olduğunu görecek ki bunu öğrensin ve hayatında uygular hale gelsin. 

Saygı, yalnızca karşımızdakine değil, çevremize, doğaya, emeğe ve geleceğe duyulan bir bilinçtir.
Ve bu bilinci çocuklara kazandırmak, öncelikle biz büyüklerin sorumluluğudur.

Başkalarına karşı saygılı olabilmek için öncelikle kendimize saygı duymamız önemlidir.